Leczenie dyskopatii. Gdzie szukać odpowiedniej pomocy?

Dyskopatia to nieprawidłowość w budowie kręgosłupa, która zalicza się do zwyrodnień. Głównym winowajcą jest tutaj krążek międzykręgowy, zwany dyskiem. Taki element występuje między każdą parą sąsiednich kręgów i odpowiada za ich amortyzację i przenoszenie nacisków, na jakie narażony jest kręgosłup podczas codziennych czynności człowieka. Zmiany zwyrodnieniowe dysków mogą zacząć się w okresie młodości i postępować z biegiem lat.

Jakie są przyczyny dyskopatii?

Zwyrodnienie dysku to przede wszystkim zniszczenia w obrębie pierścienia włóknistego oraz przemieszczenie się jadra miażdżystego. Tak stan rzeczy może zaistnieć zarówno podczas nadmiernego wysiłku, jak i też przy mało ruchliwym, siedzącym trybie życia.

Tak o tym mówi ekspert chiropraktyk z gabinetu Nat-Med: - Krążki międzykręgowe, zwane dyskami, pełnią ważną rolę w budowie kręgosłupa, polegającą na bezustannej amortyzacji. Lubią one ruch i umiarkowany wysiłek fizyczny. Bardzo źle natomiast znoszą nadmierne przeciążenia oraz zupełne unieruchomienie. Wtedy bardzo łatwo o dyskopatię, która jest chorobą cywilizacyjną. Schorzenie to może również być wynikiem urazu.

Jakie są objawy dyskopatii?

Choroba może na początku nie dawać ostrych objawów, dopiero po jakimś czasie, już w warunkach zaawansowanych zwyrodnień, może być odczuwalny uporczywy ból, który utrudnia codzienne funkcjonowanie. Sam ból jest efektem przesuwania się dysków i w konsekwencji nacisków kręgów na poszczególne nerwy. Może mieć on różne natężenie i postać, od kłucia do promieniującego lub ostrego bólu w okolicy zajętych fragmentów kręgosłupa. Niekiedy chory z dyskopatią ma problemy z uniesieniem nogi. Wszystko zależy od siły nacisku i od rodzaju nerwu.

Chory kręgosłup może wpływać też na pracę innych organów. Częstym objawem przy dyskopatii są problemy w okolicy brzucha: niestrawność, zgaga, biegunki, nadkwaśność lub mylne sygnały związane z wypróżnianiem.

Jak można sobie pomóc w przypadku dyskopatii?

Leczenie dyskopatii w większości przypadków polega na czynnościach zachowawczych, do których niepotrzebna jest ingerencja chirurgiczna. Chorzy mogą przyjmować leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, jednak podstawą leczenia są odpowiednie czynności rehabilitacyjne. Czasem zaleca się odpowiednie czynności ze strony chiropraktyka wraz z dokładnie dobraną do stanu pacjenta gimnastyką. Odpowiednio przeprowadzone leczenie to dopiero połowa sukcesu. Reszta należy do samego pacjenta, który powinien wprowadzić do swego życia pożyteczne nawyki w postaci większej dawki ruchu i odpowiedniej postawy.

Przypadki, gdy rehabilitacja nie daje dobrych rezultatów, mogą zakończyć się nawet poważną operacją neurochirurgiczną. Jednak dotyczy to wyłącznie sytuacji, gdy choroba jest bardzo zaawansowana.