Zastosowanie obróbki galwanicznej metali

Galwanizacja to proces polegający na nanoszeniu powłoki metalowej na gotowy element za pomocą odpowiedniej technologii. Podłoże musi zostać odpowiedni przygotowane przed elektrolitycznym nałożeniem powłoki, a na końcu materiał poddaje się wykańczającej obróbce. Jakie jest zastosowanie obróbki galwanicznej metali i jak wygląda ten proces?

Przeznaczenie powłok galwanicznych

Powłoki galwaniczne najczęściej stosuje się do nadania powierzchni pożądanych właściwości technologicznych lub ochronnych. Powłoki, które zwiększają odporność na ścieranie, uderzenia czy zabezpieczenia w czasie obróbki, zalicza się do powłok technicznych. Podobnie jest z tymi, które wykonywane są w celu podwyższenia przewodnictwa elektrycznego czy by możliwe było łączenie elementów przez lutowanie - dowiadujemy się w Zakładzie Hydrauliki Siłowej z województwa zachodniopomorskiego. Powłokami ochronnymi natomiast określa się te, które zabezpieczają metal przed korozją, jak ocynkowanie stali. Galwanizację stosuje się także do poprawy wyglądu przedmiotu, wówczas powłokę określa się jako dekoracyjną. Metoda ta zatem szerokie zastosowanie i umożliwia utworzenie powłoki z większości metali oraz stopów, od żelaza po złoto. Od nazw materiału, który stanowi powłokę, biorą się nazwy konkretnych procesów galwanizacji, jak chromowanie, niklowanie czy cynowanie. Efekt wizualny galwanizacji możemy porównać do malowania proszkowego, jednak powłoki są znacznie trwalsze i odporne, ponieważ składają się w pełni z metalu i mają wyjątkową odporność na uszkodzenia mechaniczne. Proces galwanizacji pozwala na wytwarzanie powłok także na elementach o bardzo skomplikowanych kształtach.

Proces galwanizacji

Powłoki galwaniczne dzielimy na anodowe i katodowe. Na przykład, gdy płytkę z żelaza będziemy pokrywać cynkiem, to on będzie powłoką anodową, a żelazo będzie stanowiło katodę - dowiadujemy się w Zakładzie Hydrauliki Siłowej. Jeśli żelazną płytkę pokryjemy niklem, będzie on powłoką katodową, a w procesie galwanizacji żelazo będzie stanowiło anodę. Elementy, które mają być poddane procesowi galwanizacji, powinny być oczyszczone i odtłuszczone. Jest to przygotowanie do elektrolizy. Następnie element zanurzany jest w elektrolicie, który zawiera jony metalu, z którego ma powstać powłoka. Elektrolit ten nazywa się potocznie kąpielą galwaniczną. Prąd stały przepływający przez elektrolit sprawia, że jony metalu powłokowego osadzają się na elemencie poddanym galwanizacji. Możliwe jest osadzanie jednocześnie kilku metali, na przykład miedzi i cynku, z których powstaje powłoka mosiężna. Prąd wykorzystywany do galwanizacji musi mieć odpowiednią gęstość. Zbyt mała gęstość powoduje, że powłoka staje się grubokrystaliczna, zbyt duża natomiast przyczynia się natomiast do powstawania niechcianych narostów. Tak więc istotny jest nie tylko skład kąpieli galwanicznej oraz rodzaj metali, ale i określenie odpowiednich parametrów dodatkowych, jak wydajność prądowa czy temperatura elektrolitu.