Co to jest funduskamera i kiedy się ją stosuje?

Funduskamera jest jednym z podstawowych narzędzi pracy w każdym gabinecie okulistycznym. Za pomocą tego urządzenia można wykonać badanie dna oka, a także przeprowadzić badania autofluorescencji i angiografii fluoresceinowej. Dlaczego funduskamera jest tak bardzo ważnym narzędziem diagnostyki okulistycznej? Tego dowiesz się z naszego artykułu.

Jak działa funduskamera – badanie dna oka

Funduskamery to niewielkich gabarytów, przenośne urządzenia, które są stosowane przede wszystkim do szybkiego wykonania badania dna oka. Największą zaletą tego typu urządzeń jest to, że badanie to można wykonać bez użycia preparatów rozszerzających źrenice, co znacznie usprawnia cały proces i sprawia, że jest on mniej uciążliwy dla pacjenta. Działanie funduskamery opiera się na zasadzie oftalmoskopii jednookularowej pośredniej. Oznacza to, że urządzenie pokazuje i rejestruje powiększony obraz dna oka. Okulista w trakcie badania może zmieniać jego parametry, m.in. wielkość powiększenia czy kąt widzenia. Badanie polega na podświetleniu badanego obszaru wiązką światła, która, przechodząc przez rogówkę, ląduje na siatkówce oka, skąd się odbija i jest rejestrowana przez urządzenie.  Jak tłumaczy nasz rozmówca, specjalista z firmy Poland Optical, która jest jednym z największych w Polsce dystrybutorów i producentów urządzeń okulistycznych i optycznych:

Funduskamera jest tak ważnym narzędziem okulistycznym ponieważ umożliwia obrazowanie dna oka oraz cyfrową rejestrację otrzymanego obrazu. Otrzymany obraz jest kolorowy i bardzo wysokiej jakości, co znacznie ułatwia lekarzowi zdiagnozowanie wszelkich zauważonych zmian. Co więcej wykonane przy użyciu funduskamery badanie jest dużo bardziej skuteczne niż badanie oftalmoskopem, ponieważ uzyskany obraz dna oka może pokrywać większą część siatkówki, jest dużo bardziej powiększony i lepiej oświetlony.

Angiografia fluoresceinowa

Za pomocą funduskamery można również wykonać bardziej dokładne badanie naczyń krwionośnych dna oka, tzn. angiografię fluoresceinową. W tym przypadku konieczne jest jednak użycie kontrastu, czyli fluoresceiny, który, w postaci 10-proc. roztworu soli sodowej fluoresceiny, podaje się pacjentowi dożylnie. Podany kontrast wybarwia się na zielono i wypełnia naczynia krwionośne, dzięki czemu na uzyskanym przy użyciu funduskamery obrazie dokładnie odwzorowany jest kształt naczyń oraz kierunek i sposób przepływu krwi. Takie badanie wykonywane jest przede wszystkim w diagnostyce zmian naczyniowych (np. u pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą) oraz w diagnostyce zmian zwyrodnieniowych i barwnikowych.