Dieta orkiszowa. Charakterystyka

Dieta orkiszowa zwana także dietą według św. Hildegardy to uniwersalny plan żywieniowy, na który przejść mogą bez obaw osoby zmagające się na co dzień z wieloma schorzeniami oraz wszyscy ci, którym zależy na oczyszczeniu organizm z nagromadzonych w nim toksyn. Orkisz nie tuczy, a dodatkowo za sprawą witamin i minerałów wpływa pozytywnie na zdrowie człowieka.

Dla kogo przeznaczona jest dieta orkiszowa?

Dieta orkiszowa to dieta lecznicza i oczyszczająca w jednym. Ziarno orkiszu, a więc starej odmiany pszenicy to jej podstawa. Zawiera ono wiele cennych składników, które poprawiają pracę serca, układu odpornościowego i pokarmowego. Dieta św. Hildegardy jest polecana osobom zmagającym się z chorobami układu pokarmowego. Orkisz jest bowiem bogaty w błonnik pokarmowy regulujący pracę jelit i usprawniający metabolizm. Sięgać po niego mogą również osoby z chorobami układu krwionośnego. Orkisz zawiera NNKT z grupy kwasów omega 3, które wpływają dobrze na funkcjonowanie serca. Produktów orkiszowych warto szukać w ofercie firm, które specjalizują się w takich produktach – jedną z nich jest przykładowo Diogra.

Trzy główne składniki diety orkiszowej

Oprócz tego dieta orkiszowa polecana jest osobom z osłabionym układem odpornościowym i tym, którzy starają się o dziecko. Orkisz to źródło cennych kwasów krzemowych poprawiających ogólną kondycję skóry, włosów i paznokci. Co ciekawe, św. Hildegarda w swojej diecie wymieniła jedynie trzy pełnowartościowe składniki. Poza orkiszem są to koper włoski i kasztany jadalne. Kasztany jeść przy tym można w każdej postaci. Koper włoski natomiast powinien być spożywany na surowo. W przypadku diety orkiszowej na co dzień należy jeść głównie produkty orkiszowe: kasze, pieczywo, makaron, otręby czy płatki. W praktyce z orkiszu przyrządzić można różnego rodzaju potrawy.

Czym słodzić, a czego unikać?

W diecie św. Hildegardy nie brakuje też warzyw i owoców. Główne z nich to czosnek, cebula, fasola, pietruszka, marchew, buraki, jabłka, gruszki, wiśnie, jeżyny czy pigwy. Można jeść nabiał i mięso, ale jedynie jako uzupełnienie codziennej diety. Do słodzenia zaleca się tylko miód oraz cukier trzcinowy. Hildegarda do trucizn zaliczyła natomiast pory, truskawki, śliwki i brzoskwinie. Przekonywała, że te składniki są przyczyną wielu groźnych chorób. Żadne współczesne badania tego nie potwierdziły. Mniszka szczególną uwagę przywiązywała ponadto do ziół, które uważała za podstawowy element codziennej diety. Do najcenniejszych ziół zaliczała przede wszystkim galgant, bertram oraz nasiona kopru włoskiego.