Rodzaje implantów zębowych.

Utrata jednego lub kilku zębów – wskutek nieleczonej próchnicy, innej choroby, urazu mechanicznego czy podeszłego wieku – to problem nie tylko estetyczny. Aby móc normalnie przeżuwać, nie doprowadzając do poważnych usterek zgryzu, ewentualne braki w uzębieniu należy koniecznie uzupełnić. Najskuteczniejszym na to sposobem jest wszczepianie implantów zębowych. Istnieje kilka ich rodzajów. Czym się różnią?

Tytan i tlenek cyrkonu

Jednym z kryteriów podziału może być materiał wykonania. Przez wiele dekad implanty zębowe zrobione były przede wszystkim z tytanu. Metal ten jest bowiem niezwykle wytrzymały, a zarazem dobrze tolerowany przez organizm. Czasem jednak, gdy dziąsło ulega obniżeniu, może być widoczna jego szarawa barwa. Wciąż jednak to właśnie tytan jest najlepszym wyborem, gdy na implantach osadzony ma być most lub proteza. Od stosunkowo niedawna dostępna jest także ciekawa alternatywa w postaci implantów cyrkonowych, zwanych też ceramicznymi. Wykonuje się je z tlenku cyrkonu, który wykorzystywany jest m.in. do tworzenia protez stawu biodrowego. Ten materiał również jest wytrzymały, odporny na ścieranie i biokompatybilny, a przy tym nie reaguje na wahania temperatury w jamie ustnej. Służy do budowy zarówno sztucznego korzenia zęba, jak i jego korony.

Jedno- i dwufazowe

W przypadku tradycyjnych implantów dwufazowych (odroczonych) tę ostatnią mocuje się dopiero po kilku miesiącach od wszczepienia implantu, gdy tkanki wokół niego się zrosną i zregenerują. Czasem jednak pacjenci nie chcą lub wręcz nie mogą tyle czekać. Dotyczy to zwłaszcza sytuacji, gdy stracili jeden z przednich zębów, więc ubytek jest mocno widoczny. Jak dowiadujemy się w przychodni stomatologicznej ES Dentica w Tychach, można wtedy zastosować implant jednofazowy, wszczepiany i obciążany koroną w ramach tego samego zabiegu.

Śródkostne i podokostnowe

Z uwagi na sposób mocowania implantów, dzielimy je z kolei zasadniczo na śródkostne i stosowane znacznie rzadziej podokostnowe. Pierwsze, wszczepiane w obrębie kości szczęki lub żuchwy, cechują się o wiele większą wytrzymałością i przy zachowaniu odpowiedniego poziomu higieny (a także zaprzestaniu palenia) mogą służyć właścicielowi nawet przez kilkadziesiąt lat. Implanty podokostnowe umieszcza się znacznie płycej, bo tuż pod dziąsłem. Stykają się tylko z zewnętrzną częścią kości, nie są więc aż tak stabilne. Stosuje się je głównie u pacjentów o kościach cechujących się zbyt niską gęstością, by możliwe było zamocowanie implantów śródkostnych.

Różne kształty i rozmiary

Implanty zębowe różnią się między sobą także kształtem i rozmiarami. Mogą przybierać formę śrub, cylindrów, spiral i innych brył, a ich średnica zwykle mieści się w przedziale 3,5-4,2 mm. Mniejsze implanty uzupełniają braki w przednim uzębieniu, podczas gdy większe odgrywają rolę korzeni zębów trzonowych i przedtrzonowych. Niekiedy stosuje się implanty  o przekroju wyjątkowo dużym (nawet 6 mm) lub wyjątkowo małym (2-3,5 mm). Zależy to od indywidualnych uwarunkowań – podobnie zresztą jak wszystkie inne, opisane wyżej parametry uzupełnień tego rodzaju.