Albumy ze zdjęciami artystów jako przewodniki po historii muzyki

Czy zapis historyczny może mieć związek ze sztuką? Historia zwykła być podawana „na talerzu”, co nie jest przecież błędem, ale czy powoduje głębsze przeżycie, wyjątkowe doznanie? Albumy ze zdjęciami artystów są przykładem wiedzy przekazanej w sposób szczególny i jednocześnie przystępny dla odbiorcy. Zdradzają nieznaną dotychczas historię muzyki, wprowadzając odbiorcę w atmosferę intymności i świat, wobec którego stawianych jest wiele pytań.

Czy każdy album ze zdjęciami artystów może być źródłem wiedzy na temat historii muzyki?

Na początek warto podkreślić, że tylko wybrane albumy ze zdjęciami artystów mogą być przewodnikami po historii muzyki. Ogromne znaczenie ma kunszt fotografa. Zdjęcie jest specyficznym zapisem historii, które może nieść konkretny przekaz, na przykład na temat zdarzeń minionych, natomiast wyłącznie wtedy, kiedy jest wykonane z zachowaniem dobrego smaku, artyzmu, wrażliwości oraz z wykorzystaniem odpowiednich metod i narzędzi pracy.

Sfotografowanie „twarzy muzyki” jest jednym ze sposobów na przekazanie historii. Jednak bez właściwego wyeksponowania mieszczących się w nich emocji i przeżyć nie sposób zgromadzić dzięki nim ciekawych informacji, które w połączeniu staną się jakimś fragmentem przeszłości. Dusza artysty i wiążąca się z tym improwizacja, a także nieprzerwane dążenie do zagłębiania się w ludzką naturę pozwala na to, by album ze zdjęciami artystów stał się cennym zapisem na temat historii muzyki. Nie należy jednak zapominać o znaczeniu artysty fotografa, który pozostawiając cząstkę siebie na fotografii, także przekazuje wybrany fragment historii. Opowiada w ten sposób o zdarzeniach, których doświadczył w danym okresie, a także w chwili aktu tworzenia.

Album Twarze Muzyki – fotografia 1982-2015 autorstwa Andrzeja Tyszko

Idealnym dowodem na to, że fotografia może być wyrazem sztuki i jednocześnie swoistym podaniem historycznym, jest album Twarze Muzyki – fotografia 1982-2015 autorstwa profesjonalnego fotografa z Warszawy Andrzeja Tyszko. W albumie tym znaleźć można aż 150 fotografii 70 muzyków i zespołów wykonanych w latach 1982 i 2015. Składa się on z czterech rozdziałów: Pop & Blues, Rock, Jazz i Muzyka poważna.

Wyjątkowość albumu Andrzeja Tyszko polega na tym, że na przedstawionych w nim fotografiach widać zarówno wybitne twarze polskiej muzyki, jak i samego artystę fotografa, a dokładnie jego duszę. Dzięki temu odbiorca ma wiedzę na temat dwóch punktów widzenia: z jednej strony o historii opowiada mu muzyk, z drugiej widzi/czuje/słyszy opowieść fotografa.