Cechy dobrej farby elewacyjnej

Malowanie elewacji jest dość pracochłonne i kosztowne, ze względu na dużą powierzchnię ścian zewnętrznych budynku. Farby, które są używane do malowania fasad, powinny więc być na tyle trwałe, by można ograniczyć konieczność odnawiania elewacji do absolutnego minimum. Wśród różnych cech farb, warto więc zwrócić uwagę na te, które mają największe znaczenie dla trwałości wykonywanej powłoki.

Co decyduje o trwałości farb elewacyjnych?

Wygląd fasady to jeden z najważniejszych elementów przesądzających o estetyce budynku. Znaczenie ma nie tylko wybrany kolor, ale też żywość barw czy ewentualne zabrudzenia i powstające zacieki. Dlatego przy wyborze farby elewacyjnej trzeba zwrócić baczną uwagę na cechy związane z jej trwałością. Liczy się tu zdolność do wchłaniania różnych substancji, które mogą spływać po fasadzie podczas deszczu czy tendencja do przyjmowania pyłów zawieszonych w powietrzu. Bardzo ważna jest również podatność farby na rozwój grzybów i pleśni. Ma to znaczenie zwłaszcza tam, gdzie znaczna część budynku pozostaje w cieniu, a okolica jest stosunkowo wilgotna i bez przewiewu – wylicza specjalista z firmy DANACHEM, która jest producentem kompleksowych systemów do wykonywania elewacji.

Warto pamiętać, że farba elewacyjna stanowi zewnętrzną powłokę zabezpieczającą tynk przed działaniem warunków atmosferycznych. Szczególne znaczenie będzie więc miała odporność na promieniowanie UV, które liczy się również wówczas, gdy w grę wchodzi trwałość użytych barw. Niezwykle istotne dla ochrony tynku jest też tworzenie warstwy ułatwiającej ściekanie wody i ograniczające przenikanie jej w głąb muru. Może to prowadzić do przesiąkania wody przez tynk, a w niektórych przypadkach nawet do uszkodzenia warstwy termoizolacyjnej.

Wśród ważnych cech farby elewacyjnej znajduje się także jej paroprzepuszczalność. Z wnętrza każdego budynku wydostaje się para wodna, które powinna być uwalniana dzięki właściwościom kolejnych użytych powłok. Zatrzymanie przepływu może prowadzić do kondensacji zgromadzonej wody wewnątrz ścian i ich uszkodzenia, np. za sprawą rozwoju grzybów lub pleśni.

Farba elewacyjna powinna też być odporna na uszkodzenia mechaniczne. Mogą to być zarysowania podczas eksploatacji budynku, a także drobne zanieczyszczenia niesione przez wiatr czy woda spływająca po fasadzie budynku, które mogą stopniowo uszkadzać powłokę malarską i prowadzić do jej osłabienia oraz miejscowego zniszczenia. Istotna jest także odporność farby na powstawanie spękań.

Aplikacja farby elewacyjnej nie powinna wiązać się z nadmiernymi uciążliwościami. Liczy się więc dobre przyleganie do podłoża oraz odpowiednie krycie. Od tego parametru zależy też wydajność farby, czyli ilość, jaką trzeba zużyć na pomalowanie określonej powierzchni. Przy farbach, które charakteryzują się dobrym kryciem, podczas malowaniu zużywa się mniej farby, a nanoszona powłoka może być cieńsza.

Rodzaje farb, ich cechy i zastosowania

Podczas wyboru farby elewacyjnej liczą się nie tylko jej parametry i własności użytkowe, ale również jej rodzaj, który powinien być ściśle dopasowany do typu użytego na budynku tynku. Do tynków wapiennych i silikatowych można stosować farby silikatowe, polikrzemianowe, wapienne oraz cementowe. Przy tynkach akrylowych sprawdzą się farby akrylowe, akrylowo-silikonowe, silikonowe oraz polikrzemianowe. Do ścian pokrytych tynkiem cementowo-wapiennym lub cementowym można użyć farby wapiennej albo cementowej. Nadają się do nich też farby akrylowe, akrylowo-silikonowe, silikonowe, silikatowe, winylowe oraz polikrzemianowe.

Farby silikonowe mają bardzo wysoką odporność na wodę i dobrą paroprzepuszczalność. Cechą charakterystyczną farb silikonowych jest dobra odporność na czynniki mechaniczne i znakomita przyczepność do podłoża. Farby akrylowe odznaczają się elastycznością i dobrą odpornością na działanie wody. Paroprzepuszczalność farb akrylowych jest jednak na niższym poziomie. Dostępne są w wersjach wodnych i rozpuszczalnikowych. Farby akrylowo-silikonowe mają dobrą paroprzepuszczalność i odporność na wodę, są też elastyczne i odporne na uszkodzenia mechaniczne. Ten rodzaj farb łączy w sobie pozytywne cechy farb akrylowych i silikonowych.

Farby silikatowe mają bardzo dobrą paroprzepuszczalność. Odznaczają się również bardzo dobrą przyczepnością do podłoża, a pomalowana nimi powierzchnia nie przyciąga zanieczyszczeń znajdujących się w powietrzu. Farby polikrzemianowe są udoskonaloną wersją farb silikatowych, przewyższając je jednak odpornością na wchłanianie wody.

Farby wapienne mają bardzo dobre właściwości biobójcze, nie są więc podatne na porażenie grzybami lub pleśniami, oferują również znakomitą paroprzepuszczalność. Ich wada jest natomiast dość słaba odporność na wodę. Farby cementowe są obecnie stosunkowo rzadko stosowane ze względu na ich niską trwałość i podatność na zabrudzenia. Ich zaletą jest bardzo dobra paroprzepuszczalność oraz to, że są produkowane na bazie surowców mineralnych. Farby winylowe to odmiana farb wodnych, w ich składzie nie ma więc rozpuszczalnika. Cechuje je niewielka odporność na wodę, słaba paroprzepuszczalność oraz przeciętna wytrzymałość na uszkodzenia mechaniczne i podatność na rozwój grzybów i pleśni.