Czym jest ząb zatrzymany?

Podczas procesu rozwojowego uzębienia często dochodzi do nieprawidłowości, w wyniku których mamy do czynienia z zębem zatrzymanym. To nic innego jak ząb (lub zęby), który wyrzyna się częściowo, w nieprawidłowym kierunku bądź wcale. Są to w pełni wykształcone zęby, które zatrzymały się w kości, powodując szereg dolegliwości i będące nieprzyjemne w skutkach. Problem najczęściej dotyczy trzecich zębów trzonowych, tzw. ósemek.

Jakie objawy daje ząb zatrzymany? Jakie są przyczyny ich powstawania?

Pacjenci z tą dolegliwością najczęściej uskarżają się na chroniczny ból, trudności z szerokim otwieraniem ust, przewlekłe infekcje dziąseł bądź szczękościsk. Ból, który odczuwają, spowodowany jest uciskiem zęba zatrzymanego na nerw bądź jego wrastaniem w inny ząb, co z kolei może prowadzić do jego pęknięcia (korzenia lub całego zęba). Zdarza się, że wokół zęba zatrzymanego narastają guzy bądź torbiele, które w późniejszym czasie mogą wymagać interwencji chirurgicznej. Ponadto zęby zatrzymane mają negatywny wpływ na kondycję pozostałych zębów, powodując parodontozę zębów sąsiednich, próchnicę, nieświeży oddech, wady zgryzu, a nawet dysfunkcję stawów skroniowo-żuchwowych. Skutkiem obecności zęba zatrzymanego mogą być również bolesne kieszenie kostne, czyli ubytki, które należy później uzupełnić.

Przyczyn powstawania zębów zatrzymanych jest wiele. Najczęściej winna jest po prostu genetyka. Przyczyną może być późna utrata zębów mlecznych, które stanowią przeszkodę podczas wyrzynania się zębów stałych lub zbyt ciasne ułożenie zębów w łuku zębowym. W przypadku ósemek powodem może być brak miejsca w łuku zębowym. Na powstawanie zębów zatrzymanych wpływ może mieć także nieprawidłowe leczenie w przeszłości (np. niepodjęcie decyzji o usunięciu zębów mlecznych, gdy zachodziła taka potrzeba) bądź niedobory witaminy A i D.

Jak diagnozować i leczyć ząb zatrzymany?

Diagnostyka zęba zatrzymanego obejmuje wywiad medyczny oraz zdjęcie pantomograficzne, czyli zdjęcie RTG szczęki górnej i dolnej. Nierzadko zleca się pacjentom wykonanie tomografii komputerowej. Jej wynik pozwala jednoznacznie potwierdzić diagnozę oraz dokładnie zaplanować leczenie.

W niektórych przypadkach, gdy stopień skomplikowania jest niewielki bądź ząb zatrzymany zostanie wykryty stosunkowo wcześnie, można wdrożyć leczenie ortodontyczne. Leczenie polega wówczas na rozciągnięciu łuku szczęki. Jednakże i ten sposób leczenia czasami wymaga interwencji chirurgicznej, a sam proces jest stosunkowo długi – trwa około dwóch lat.

Najskuteczniejszą metodą leczenia zębów zatrzymanych jest ekstrakcja. W przypadku ósemek tzw. zębów mądrości, ekstrakcja zalecana jest zapobiegawczo. Dzieje się tak dlatego, że zęby te wyrastają stosunkowo późno, nie pełnią żadnej funkcji ani nie ma z nich korzyści, a także rzadko mieszczą się w łuku szczęki. Ekstrakcja zęba, należąca do chirurgii stomatologicznej, polega na nacięciu i odpreparowaniu śluzówki nad zatrzymanym zębem, następnie odsłonięciu wyrostka zębodołowego, zniesieniu kości wyrostka i finalnie usunięciu zęba. W przypadku powstania kieszeni kostnej, podczas zabiegu uzupełnia się ją biomateriałem kościozastępczym. Ponieważ leczenie ekstrakcyjne nie należy do najprostszych i istnieje ryzyko powikłań, należy udać się do doświadczonego specjalisty z dziedziny chirurgii stomatologicznej.

Chirurgia stomatologiczna a strach przed dentystą

Wokół chirurgii stomatologicznej, w tym ekstrakcji ósemek, narosło wiele mitów i przerażających historii. Wielu pacjentów czeka z podjęciem leczenia na ostatnią chwilę, ponieważ boją się bólu i okresu rekonwalescencji. Stomatologia jest dziedziną, która wciąż się rozwija i istnieją chirurdzy, którzy potrafią przeprowadzić zabieg niemal bezboleśnie. Należą do nich specjaliści z Kliniki Stomatologicznej Platinum Dental w Bełchatowie, którzy dbają nie tylko o skuteczność leczenia, ale i o komfort pacjenta. Leczenie przebiega w oparciu o innowacyjne, komputerowe znieczulenie zwane Wand. Pozwala ono precyzyjnie zaaplikować znieczulenie i dostosować jego dawkę, a sam proces znieczulania jest bezbolesny. Ponadto po zabiegu pacjenci nie muszą borykać się z odrętwieniem i trudnościami z mówieniem, a jeść i pić mogą od razu po opuszczeniu gabinetu.