Dlaczego cechą wskazującą na patologię płodu jest nieobecność kości nosowej?

Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego nieobecność kości nosowej może być cechą wskazującą na patologię płodu? To pytanie może nurtować przyszłych rodziców, którzy pragną mieć zdrowe potomstwo. Co należy wiedzieć na ten temat? Jak brak kości nosowej może wpłynąć na rozwój dziecka? Odpowiadamy!

Jakie są przyczyny nieobecności kości nosowej u płodu?

Nieobecność kości nosowej u płodu może być spowodowana różnymi czynnikami. Przede wszystkim może być to objaw genetycznych zaburzeń, takich jak zespół Downa. Innymi przyczynami mogą być wady rozwojowe czaszki, które mają wpływ na kształtowanie się twarzy dziecka, a także różne choroby infekcyjne matki w ciąży. Należy dodać, że nieobecność kości nosowej nie musi oznaczać występowania poważnych wad u dziecka. Czasami może być to jedynie wynik opóźnienia rozwoju tej struktury. Dlatego ważne jest przeprowadzenie badań prenatalnych oraz konsultacja z lekarzem, który oceni ryzyko wystąpienia zaburzeń u płodu. Do ginekologa w Rzeszowie możesz zgłosić się m.in. do Centrum Medycznego MAMI.

Czy badanie kości nosowej jest ważnym elementem diagnostyki prenatalnej?

Badanie kości nosowej jest jednym z elementów diagnostyki prenatalnej, pozwalającym nierzadko na wczesne wykrycie ewentualnych wad rozwojowych u płodu. Jest to szczególnie istotne zazwyczaj dla przyszłych rodziców, u których dzieci istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń genetycznych, takich jak zespół Downa. Opisywane badanie przeprowadza się najczęściej podczas tzw. badania pierwszego trymestru ciąży, czyli między 11 a 14 tygodniem ciąży. Wykorzystuje się wówczas ultrasonografię przezbrzuszną lub przezpochwową, która może pozwolić na dokładne zobrazowanie struktur twarzy płodu. Takie badania prenatalne w Rzeszowie wykonuje się m.in. we wcześniej wspomnianym centrum medycznym.

Jeśli badanie wykaże nieobecność kości nosowej, lekarz może zlecić dodatkowe badania, takie jak biopsja kosmówki czy amniopunkcja, które z reguły pozwalają na ocenę ryzyka wystąpienia wad genetycznych u dziecka. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości dobrze skonsultować się z lekarzem, który pomoże ocenić ryzyko wystąpienia zaburzeń u płodu oraz wskazać metody diagnostyki i terapii, jeśli będzie to konieczne. Należy również pamiętać, że pytania można zadawać także podczas kontrolnych wizyt u ginekologa.