Jaki mam trądzik? Rodzaje zmian trądzikowych

Od niewielkich krostek, przez ropne krosty, po poważne stany zapalne – spektrum objawów trądziku jest naprawdę szerokie, a towarzyszące mu zmiany mogą pozostawić po sobie trudne do usunięcia blizny. Jeśli borykasz się z problemami skórnymi, koniecznie udaj się do dermatologa. Tylko specjalista będzie w stanie precyzyjnie dobrać terapię do rodzaju i stopnia nasilenia trądziku.

Trądzik młodzieńczy

Objawy typowe dla trądziku młodzieńczego dotykają nie tylko osób w okresie pokwitania, stanowią częsty problem również u dwudziestokilkulatków. Na ich występowanie wpływa oczywiście gospodarka hormonalna, ale dużą rolę odgrywają też czynniki genetyczne. Chociaż trądzik młodzieńczy niewątpliwie jest poważnym problemem, nie stwarza dużych trudności w diagnostyce i zwykle poddaje się leczeniu. Zmiany skórne, towarzyszące tej chorobie, jak również właściwy sposób postępowania terapeutycznego, uzależnione są od typu trądziku – wyjaśnia specjalista z Kliniki dr Chlebus w Warszawie.

W przebiegu trądziku zaskórnikowego obserwujemy charakterystyczne wykwity skórne – zaskórniki otwarte i zamknięte, pojawiające się najczęściej w tzw. strefie T, niekiedy również na plecach i klatce piersiowej. U ujścia zaskórników otwartych dochodzi do utleniania keratyny, przez co nabiera ona czarnej barwy. Zaskórniki zamknięte nie mają widocznego ujścia, ale są wyczuwalne przy dotyku, a powstające w nich stany zapalne mogą powodować bolesność. Kolejnym typem choroby jest trądzik głównie zaskórnikowy i zaskórnikowo-grudkowy, gdzie wymienionym wyżej objawom towarzyszą mniejsze ilości twardych grudek. W trądziku ropowiczym, jak wskazuje jego nazwa, pojawiają się krostki i torbiele ropne. Grudkowo-krostkowa i guzkowo-torbielowata postać trądziku młodzieńczego wyróżnia się powstawaniem większych guzków i torbieli, czyli cyst głównie na skórze twarzy. Do najbardziej uciążliwych typów schodzenia należy zaliczyć trądzik bliznowcowy. Powstawanie grubych blizn dotyka często osoby zmagające się z trądzikiem z głębokimi naciekami i torbielami oraz licznymi zaskórnikami.

Trądzik późnego wieku

Zmiany opisane powyżej bardzo często pojawiają się również u osób dorosłych, po 25. roku życia. Wyróżnia się dwa typy trądziku wieku późnego: trądzik przetrwały, będący kontynuacją lub nawrotem trądziku młodzieńczego oraz tzw. late onset, występujący u osób, które wcześniej nie miały takich problemów. Trądzik ludzi dorosłych charakteryzuje się mniejszym nasileniem zmian, które koncentrują się zazwyczaj w dolnej części i na linii brzegowej twarzy (żuchwa, podbródek) oraz na szyi. Chociaż zmian skórnych jest mniej, często towarzyszą im stany zapalne. Typowym problemem w okolicach żuchwy jest powstawanie pojedynczych guzków. Leczenie trądziku ludzi dorosłych jest trudniejsze i bardziej czasochłonne, niż choroby wieku młodzieńczego, jednak przy odpowiednio dobranej terapii i sumiennym stosowaniu się pacjentów do jej zaleceń przynosi bardzo dobre efekty.

Trądzik różowaty

Kolejnym problemem skórnym, który dotyka aż 10% procent dorosłych ludzi między 30. i 55. rokiem życia, jest trądzik różowaty. Choroba rozwija się na innym podłożu i przebiega inaczej niż typy trądziku opisane wcześniej. Do objawów postaci rumieniowej trądziku różowatego zaliczamy liczne zaczerwienienia skóry twarzy z rozszerzonymi naczynkami. W postaci grudkowo-krostkowej pojawiają się dodatkowo znaczne ilości krostek, a dla trądziku różowatego w postaci przerostowo-guzkowatej charakterystyczne jest zgrubienie naskórka i przerost skóry nosa. W przebiegu choroby może dojść również do stanów zapalnych w obrębie oczu.