Walutowy kurs sztywny. Co to znaczy?
Kurs walutowy jest jednym z najważniejszych wskaźników kondycji danej gospodarki. Zmiany kursów walut kształtują się m.in. według zasad ustalonych przez władze państwowe i banki centralne. W obecnie obowiązującym międzynarodowym porządku walutowym, możliwe jest stosowanie kursu: sztywnego, płynnego lub kursu o ograniczonych wahaniach. W niniejszym artykule zajmiemy się zagadnieniem kursu sztywnego.
Reżim walutowy sztywny
Walutowy kurs sztywny zakłada, iż relacja pomiędzy daną walutą a innymi walutami jest określana przez państwo, a konkretnie instytucje odpowiedzialne za politykę pieniężną – zazwyczaj są to narodowe banki centralne lub ministerstwa finansów. Kurs danej waluty określa się względem jednej waluty obcej, najważniejszej z punktu widzenia danej gospodarki lub względem koszyka walut. Jeśli wybierana jest konkretna waluta, to zazwyczaj wybiera się jednostkę pieniężną czołowego partnera handlowego, o znacznym poziomie stabilności. Sztywny kurs walutowy jest niezmienny w dłuższych okresach. Instytucje finansowe i władze danego kraju odpowiadają za zapewnienie możliwości wymiany swojej waluty po z góry zadeklarowanym kursie. Zwykle w takich państwach panują także ograniczenia w przepływie kapitału z oraz do innych gospodarek.Plusy i minusy
Kraje, które decydują się na wprowadzenie sztywnego kursu walutowego, ograniczają tym samym poziom ryzyka kursowego, co jest ogromną zachętą dla eksporterów i importerów. W określonej perspektywie czasowej mogą być pewni co do niezmienności kursu. Dlatego na kurs sztywny decydują się często kraje, które muszą podbudować swoją gospodarkę. Stabilny kurs waluty, powiązany stale z walutą dużej i wydajnej gospodarki, zachęca inwestorów, podmioty gospodarcze i potencjalnych konsumentów. Bardzo często przyczynia się przy tym do ograniczenia tempa wzrostu cen.Taka sytuacja miała miejsce w Polsce w 1990 r., kiedy to zdecydowano o powiązaniu ceny złotego z dolarem, celem ograniczenia inflacji i stabilizacji gospodarki. Ustalono kurs dolara na 9500 starych złotych i na tym poziomie był on utrzymywany do maja 1991 r., kiedy zrezygnowano z kursu sztywnego powiązanego z dolarem, na rzecz koszyka walut, składającego się z dolara, marki niemieckiej, funta brytyjskiego, franka francuskiego i franka szwajcarskiego. – mówi nasz rozmówca, ekspert z kantoru internetowego Centnet.pl.Jeśli obowiązuje kurs sztywny, państwo może ten ustalony kurs podnieść (dochodzi do rewaluacji), dzięki czemu tańszy staje się import, ale pogarsza się sytuacja eksporterów, albo obniżyć (mówimy wówczas o dewaluacji). Minusem takiego systemu może być sytuacja nadmiernego odpływu zagranicznego kapitału z kraju. Wymiana walut krajowych na dewizy po ściśle określonym kursie tworzy pewne ryzyko dla państwa. W przypadku odpływu kapitału – dużego popytu na obce waluty – państwo musi sięgać po rezerwy banku centralnego, które przecież gwarantują podtrzymanie stałego kursu wymiany.
Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana