Z czego składa się powłoka galwaniczna?

Galwanizacja jest procesem, w efekcie którego cienkie powłoki metaliczne nakładane metodą elektrolityczną przylegają na trwałe na różnego rodzaju materiały. Dotyczy głównie tworzyw sztucznych i metali. Dzięki tym powłokom możliwe jest zapobieganie korozji oraz erozji, a także uszkodzeniom mechanicznym. Co więcej, poprawie ulegają właściwości cieplne i elektryczne metalu, możliwe jest uzyskania niezwykłego efektu dekoracyjnego.

Czym jest powłoka galwaniczna?

Powłoka galwaniczna jest powłoką metalową lub stopową, która jest nakładana w procesie elektrolitycznym. Jedynym budulcem powłoki są atomy metalu. W procesie tym stosuje się na ogół: cynk, kadm, miedź, nikiel, chrom, ołów, srebro i złoto, cynę, aluminium.

Jest wykona na dwa sposoby:

• poprzez zanurzenie wyrobu w roztworze soli metalu – polega na podpięciu bieguna dodatniego do przedmiotu bądź do drugiej elektrody. Przepływ prądu skutkuje rozkładem soli na metal, który z kolei pokrywa wyrób i wytwarza gaz na drugiej elektrodzie,
• poprzez osadzanie się soli metalu szlachetniejszego, bez użycia prądu elektrycznego.

Popularną metodą galwanizacji jest platerowanie, a więc powlekanie przedmiotów cienką warstwą metalu, na ogół złota, srebra, platyny, rodu. Jak wskazują profesjonaliści z Cynkowni galwanicznej Patelscy, powłoki galwaniczne to skuteczna ochrona przed korozją i szansa na nadanie przedmiotom określonych własności mechanicznych oraz walorów estetycznych.

Rodzaje galwanizacji

Kąpiel galwaniczna może być wykonana z użyciem różnych surowców. Uzyskana powłoka może się zatem składać z wielu różnych metali. Galwanizacja z użyciem złota pozwala na uzyskanie złotej powłoki, jak również złotej z domieszką kobaltu lub niklu. Cechują się one wysoką odpornością na ścieranie. Anodowanie polega na wytworzeniu warstwy tlenku aluminium, który stanowi dobre zabezpieczenie przed korozją. Uzyskana powłoka aluminiowa może być dodatkowo zabarwiona na dowolny kolor.

Kąpiel cyjanowa pozwala na uzyskanie powłoki o barwie srebrzysto-białej, półpołyskliwej, a jej podstawą jest srebro. W wyniku użycia niklu można uzyskać twarde powłoki niklowo-fosforowe o nieznacznym napięciu powierzchniowym. Kolejnym surowcem jest cyna, powszechnie stosowana w elektrotechnicznym oraz energetycznym. Powłoka miedziowa powstaje w kąpieli cyjankowej. Jest często ostateczną warstwą o wysokim połysku.

Galwanizacja z użyciem cynku pozwala na uzyskanie powłoki odpornej na uszkodzenia mechaniczne, ścieranie oraz erozję. Na wiele lat zabezpiecza powierzchnię przed korozją.