Budowa elektrod rurkowych

Przemysł to prężnie rozwijająca się branża, w której można zauważyć dynamiczny wzrost tempa wdrażania coraz nowszych technologii. Obejmują one również łączenie materiałów oraz zmianę ich właściwości poprzez napawanie. W pokrywaniu powierzchni metali z zastosowaniem tej metody spawalniczej stosuje się wyspecjalizowane elektrody rurkowe. Na czym polega ich działanie i w jaki sposób są zbudowane?

Elektrody rurkowe w procesach spawalniczych

Elektroda jest jednym z elementów zespołu, stosowanego w pracach spawalniczych. W przybliżeniu odpowiada za wytwarzanie łuku elektrycznego, jednak jej funkcje mogą szersze, zależnie od wykorzystywanej metody spawania. Z tego samego powodu również elektrody różnią się budową i materiałem, z którego je wykonano. W klasycznych technikach spawalniczych stosuje się modele rutylowe, zasadowe i kwaśne, celulozowe oraz specjalne w różnych kombinacjach.

Odmianą spawalnictwa jest wspomniane już napawanie. Technika ta polega na pokrywaniu metalu tym samym lub innym metalem poprzez rozgrzanie (stopienie) jego powierzchni i trwałe połączenie obu warstw. Metodę można porównać do wykonywania spawu na całej płaszczyźnie, a nie jedynie w miejscu łączenia dwóch elementów. W takiej technice stosuje się elektrody rurkowe, których produkcją zajmuje się Welding Alloys – firma znana między innymi z doskonałych materiałów spawalniczych oraz maszyn szeroko stosowanych w różnych dziedzinach przemysłu.

Jak zbudowane są elektrody rurkowe?

Elektroda rurkowa jest typem elektrody otulonej. Ma kształt długiego pręta o zróżnicowanej średnicy oraz twardości dostosowanej do rodzaju i parametrów napawanego materiału. Podstawowa budowa tego elementu jest bardzo prosta i składa się z trzech warstw. Zewnętrza, to otulina wykonana z rozmaitych materiałów, dzięki którym zyskuje konkretne cechy. Do standardowych zalicza się otuliny celulozowe, rutylowe i inne wymienione wcześniej. Podstawowe zadania tej warstwy elektrody to między innymi:

• zabezpieczenie łuku przed kontaktem z atmosferą otoczenia,
• tworzenie powłoki żużlowej nad jeziorkiem spawalniczym,
• regulowanie składu chemicznego napawanej powłoki,
• dostarczanie do obszaru spawania pierwiastków o funkcjach odtleniających.

Drugą warstwę elektrody rurkowej tworzy specjalna osłona, wykonana z metalu zwiniętego w formę rurki. Stanowi ona usztywnienie i jednocześnie rodzaj pojemnika na zgromadzony wewnątrz właściwy materiał spawalniczy.

We wnętrzu rurki znajduje się metaliczny proszek, który podczas procesu napawania zostaje rozpuszczony pod wpływem wysokiej temperatury łuku elektrycznego. Płynny materiał jest nanoszony na powierzchnię metalu lub dostarczany do jeziorka spawalniczego. Sposób przenoszenia jest uzależniony od typu otuliny i może mieć formę grubo- lub drobnokroplową albo natryskową.