Krótki przegląd podstawowych gatunków piwa

Chociaż najpopularniejsze i najczęściej spożywane przez przeciętnego konsumenta są piwa jasne typu pils, to jednak istnieje długa lista innych gatunków. Mimo że rozmaite odmiany złocistego trunku występują też w dużych koncernach, to najlepsze, naturalne odmiany piwa pochodzą z małych browarów. Typy tego trunku różnią się przede wszystkim składnikami, aromatami i oczywiście smakiem. O to krótka charakterystyka podstawowych odmian piwa.

Historia gatunków piwa

Rozwój piwowarstwa, w tym receptur i metod produkcji przypada na wiek XIX. Wtedy też poszczególne państwa lub miasta zaczęły tworzyć i nazywać własne style oraz odmiany piwa, nadając mu charakterystycznych właściwości. Łączenie receptur i metod warzenia piwa spowodowało, że dzisiaj gatunki tego trunku są bardzo liczne. Nowoczesną klasyfikację piw, zaproponował brytyjski specjalista Michael James Jackson, w swoim dziele z 1977 roku — „The World Guide to Beer”. Dzięki temu klasyfikacja jest taka sama, niezależnie od kraju.

Skąd biorą się różnice w poszczególnych gatunkach piwa?

Piwa rzemieślnicze dzielą się na dwie główne grupy: ale i lagery. Pierwsze z nich pochodzą z górnej fermentacji, a lagery z dolnej. Różnią się między sobą nie tylko składnikami, ale również sposobem warzenia. Czynnikami, które decydują o zakwalifikowaniu piwa do danej grupy, są drożdże oraz temperatura.

Piwa rzemieślnicze typu ale fermentują w temperaturze od 15 do 25 stopni Celsjusza, a użyte do ich produkcji drożdże nie potrzebują dużo czasu do fermentacji. Piwo ale nie lubi długo leżakować, wystarczą mu dwa tygodnie. Natomiast fermentacja piw typu lager odbywa się w niższej temperaturze — ok. 10 stopni Celsjusza. Piwa dolnej fermentacji lubią długo leżakować i dojrzewać w niskiej temperaturze. W zależności od ekstraktu czas ten wynosi od 21 nawet do 120 dni.

Podstawowe gatunki piw

Wiemy już, co decyduje o tym, że na rynku jest dostępnych tak wiele odmian piwa. Poznajmy zatem podstawowe gatunki piw, które powstają zarówno w dużych koncernach, jak i niewielkich browarach.

Pilzner

Pilzner zalicza się do piw z dolnej fermentacji, a jego nazwa pochodzi od miasta, w którym zostało opracowane — Pilzno w Czechach.  Głównymi składnikami są jasny słód, miękka woda i żatecki chmiel. Posiada kwiatowy aromat, pełną klarowność i bardzo jasną barwę. Smak można określić jako wytrawny. Piwa typu pils są modyfikowane i produkowane w lokalnych browarach jako piwa regionalne.

Marcowe

Innym znanym piwem pochodzącym z tej samej fermentacji co piwo typu pils, jest piwo marcowe. Jak można się domyślić, nazwa pochodzi od miesiąca, w którym je warzono. Tworzone z ostatniego słodu wiedeńskiego lub monachijskiego,  leżakuje całą wiosnę i lato. Ma ciemnozłoty kolor, pełną klarowność i dużą ilość piany. Czuć w nim aromat słodu.

Pszeniczne

Piwo tego rodzaju może być zarówno ciemne, jak i jasne. Należy do gatunku ale. Produkowane jest ze słodu jęczmiennego z dodatkiem pszenicznego. Zawiera delikatną nutę słodyczy i posmak karmelu.  Ma bardzo charakterystyczne aromaty.

„Da się w nim wyczuć zapach cytrusów, wanilii lub świeżego chleba. Jest łagodne i nie czuć w nim chmielu ani goryczy”. – mówi producent piw Pilsvar.

Porter

Piwo typu porter należy do piw ciemnych i mocnych (może mieć nawet 12% alkoholu). Idealnie nadaje się do spożywania przy posiłku. Ma bogaty i wyrazisty smak. Jest jednym ze zdrowszych piw, ze względu na swoje składniki — są w nim zawarte witaminy i związki takie jak magnez czy cynk.

Ale i stout

Ale to kolejne piwo jasne z górnej fermentacji. Posiada wyczuwalny owocowy smak i bardzo charakterystyczny aromat. Przy produkcji drożdże unoszą się na jego powierzchni. Do rodziny ale należy również stout, który też zalicza się do ciemnych piw. Jest w nim wyczuwalny chmielowy aromat i charakterystyczna goryczka. Do jego warzenia używa się słodu jęczmiennego. Jest bardzo orzeźwiające.