Terapia dzieci z zespołem Aspergera

Zespół Aspergera to zespół zaburzeń rozwoju, kwalifikowany do zaburzeń związanych z  autyzmem. Polega na upośledzeniu umiejętności społecznych, trudnościach w akceptowaniu zmian, braku elastyczności myślenia, a także obsesyjnym wykonywaniu okresowych czynności. Terapia dzieci z zespołem Aspergera polega zatem na skutecznym przezwyciężaniu tych trudności.

Terapia dzieci z zespołem Aspergera ma na celu zaradzenie problemom z interakcją społeczną oraz nauką. Podczas wykonywania określonych ćwiczeń wspierane jest rozwijanie umiejętności abstrakcyjnego myślenia oraz następuje rozwój koordynacji ruchowej. Na czym polega terapia?

Ćwiczenia związane z interakcją społeczną

Dzieci z zespołem Aspargera nie potrafią odnaleźć się w społeczeństwie, z powodu trudności z nawiązywaniem relacji. Terapia zatem będzie w dużej mierze służyła przezwyciężaniu nieśmiałości oraz społecznych zahamowań, poprzez ćwiczenia w grupach lub parach. Powinny być wykonywane w zaplanowanej kolejności, gdyż dla chorych szczególnie ważny jest usystematyzowany, jasny plan dnia. Terapia dla dzieci z zespołem Aspargera obejmuje także ćwiczenia, pozwalające jej uczestnikom nawiązywać relacje z rówieśnikami. Uczestnicy zajęć zatem będą uczyli się  utrzymywania kontaktu wzrokowego oraz wyrabiać będą w sobie świadomość przestrzeni ciała i empatii. Poznają podstawy mowy ciała, a także strategie nawiązywania i kończenia rozmów

Ćwiczenia na abstrakcyjne myślenie

Dzieci z zespołem Aspargera to dzieci o ponadprzeciętnej inteligencji, którą jednak ciężko jest im wykorzystać w codziennym życiu. Mają trudności z myśleniem abstrakcyjnym, łatwo się rozpraszają i potrzebują wielu bodźców pozawerbalnych, aby się skupić. W trakcie terapii wykorzystuje się zatem plansze, wykresy, rysunki, przeźrocza, osie czasowe i karty podróżnicze. Tego typu pomoce dydaktyczne znajdziemy w internetowym sklepie Komlogo z narzędziami logopedycznymi oraz pedagogicznymi.

Ćwiczenia na koordynację ruchową

Terapia dla osób z zespołem Aspergera obejmuje jednak nie tylko ćwiczenia umysłowe, lecz również fizyczne. Pacjenci bowiem wykazują duże trudności w zakresie procesów sensorycznych oraz koordynacji ruchowej. W jej zakres wejdą zatem ćwiczenia korekcyjne oraz terapia zajęciowa. W ich trakcie zaleca się izolację źródeł hałasu, stosowanie ramówek słownych bądź obrazkowych i stopniowe zwiększanie różnorodności dźwięków. Dzieci z zespołem Aspargera wykazują bowiem dużą nadwrażliwość na hałasy. W trakcie terapii, jej uczestnicy otrzymują jasno sprecyzowane, pisemne polecenia oraz niweluje się wokół nich niepożądane bodźce zewnętrzne.