Metoda ICSI jako standard w procedurach wspomaganego rozrodu

Zapłodnienie pozaustrojowe jest obecnie najskuteczniejszą metodą leczenia niepłodności, dającą pacjentom możliwość posiadania biologicznego potomstwa. Standardową procedurą wspomagania rozrodu jest metoda ICSI. Ta mikrochirurgiczna metoda zapładniania komórek jajowych stosowana jest przede wszystkim wówczas, gdy parametry nasienia są zbyt niskie, by doszło do samoistnego zapłodnienia.

Podstawowe informacje na temat metody ICSI

ICSI to metoda docyplazmatycznego transferu pojedynczego  plemnika do wnętrza komórki jajowej.  Procedura in vitro z zastosowaniem metody ICSI przebiega podobnie, jak w przypadku innych metod, za wyjątkiem zapłodnienia.

W porównaniu z innymi metodami in vitro, ICSI wyróżnia sam proces zapłodnienia i przygotowania do niego plemników i komórki jajowej. Metoda ICSI jest jedną z częściej wykorzystywanych technik in vitro, ponieważ znacznie ułatwia skuteczne zapłodnienie.

Na czym polega zapłodnienie komórek jajowych metodą ICSI?

W standardowej technice in vitro plemnik sam musi przeniknąć do komórki jajowej. W ICSI  plemnik jest wstrzykiwany do dojrzałej komórki jajowej z wykorzystaniem cieniutkiej szklanej mikropipety.

Po około 18-20 godzinach od wykonania połączenia plemników z komórkami jajowymi przeprowadzana jest weryfikacja procesu i sprawdzane jest, czy faktycznie doszło do zapłodnienia i do powstania zarodków. Po skutecznym zapłodnieniu komórek jajowych i powstaniu zarodków dalsze etapy in vitro przebiegają już standardowo.

Zalety stosowania metody ICSI w procedurze in vitro

Najważniejszą zaletą stosowania techniki ICSI jest to, że zwiększa szanse na uzyskanie ciąży w przypadkach, gdzie powodzenie klasycznej metody in vitro jest obniżone. Ma to olbrzymie znaczenie przede wszystkim w przypadku leczenia niepłodności u par, u których dominujący jest męski czynnik i jako główną przyczynę problemów z doprowadzeniem do zajścia w ciążę wskazuje się złą jakość nasienia u pacjenta. Stosując metodę ICSI w niektórych przypadkach możliwe jest też zapłodnienie in vitro nawet w przypadkach całkowitego braku plemników w ejakulacie, czyli w przypadkach obturacyjnej azoospermii. U pacjentów ze zdiagnozowanymi tego typu problemami plemniki pobierane są w trakcie zabiegu urologicznego – aspiracji bezpośredniej, z najądrza lub z jądra. Zapłodnienie in vitro po wcześniejszej aspiracji bezpośredniej plemników wykonywane jest m.in. w Centrum Leczenia Niepłodności Angelius w Katowicach.